Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qonmaq — f. 1. Yuxarıdan, havadan enərək bir şey üzərində oturmaq, dayanmaq; enmək. Sərçələr söyüd ağacına qondular. – Pendir ağzında bir qara qarğa; Uçaraq qondu bir uca budağa. M. Ə. S.. Bir qaya başına qartal qonaraq; Dayanmış yenə də sakit vüqarla! S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qonma — «Qonmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hazır — sif. və zərf <ər.> 1. Bir işi icra etmək üçün lazım olan hər şeyi olan; amadə. Mən hazıram, gedə bilərik. Yola düşməyə hələ hazır deyil. Çıxışa hazır olmaq. – Qapının ağzında nökər Vəli hazır durubdur. Ü. H.. Qanadın üstündə o mehribanım;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəndivan — dan. Məəttəl, bənd. <Merac:> Gözəl, mən sənin bəndivanınam, geyin gedək. Ə. Vəl.. Bəndivan olmaq – 1) bənd olmaq, məəttəl olmaq; 2) məc. qonmaq. Can quşu xallarda bəndivan olur; Diriliyin zövqü ləb dəhəndədir. M. P. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daraşmaq — f. Bir şeyin üzərinə doluşmaq, toplaşmaq, yığışmaq; qonmaq. Qarışqalar mürəbbəyə daraşır. – Sürüyə qurd daraşınca, Qızıl onlarla boğuşa boğuşa sürünü bu iki təpənin arasına qədər gətirib soxmuşdu. A. Ş.. . . Sanki bunlar – bal arısı kimi tarlaya … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işıldaquş — is. zool. Qaranlıqda parıldayan cücü. Əyilən yarpağında titrəyərək; Qonmaq istər . . işıldaquş min min. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
quş — is. 1. Bədəni tük və lələklə örtülü, ikiqanadlı, ikiayaqlı, dimdikli uçan heyvan sinfi. Yırtıcı quşlar. Ev quşları. Oxuyan quşlar. Köçəri quşlar. Su quşları. – Quşlar yuvalarında oturub, dimdiklərini təmizləyirdilər. N. N.. Quşlar qayıdıb oxur… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şehlənmək — f. Üstü şehlə örtülmək, üstünə şeh qonmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toz — is. 1. Hava axını ilə yerdən qalxıb şeylərin üzərinə qonan xırda hissəciklər. Kömür tozu. Ayaqqabının tozunu silmək. – . . Marallarım. . moizə kitablarını rəfdən alıb, tozlarını təmizləyib başlayırlar əzbərləməyə. Ə. H.. . . Maşın dümağ tozun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uçmaq — 1. f. 1. Qanadlar vasitəsilə havada hərəkət etmək, havaya qalxıb getmək, havada gəzmək. Havada quşlar uçur. – Hələ tamam qurumamış yağış gölləri; Üzərində bulud bulud uçur milçəklər. S. V.. Dağın baş tərəfinə yaxın bir yerdə qartallar uçurdu. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
